Sobota 01.04.2023
Blok B  11:00 – 16:00

Kaja Cyganik „Kanada, eh? – najlepszy kraj do życia z perspektywy emigrantki”
Piotr Wnuk „Animizm oraz ludowe zwyczaje i przesądy rdzennej ludności Laosu”
film REEL ROCK 16 „Big Things to come”, (USA, 21 min)
Magdalena Konik „Mieszkając z tuszeckimi góralami”
Karolina Kania „Nowa Kaledonia – zostanie przy Francji czy wybije się na niepodległość?”

Opisy:

Kaja Cyganik. „Canada, eh? – najlepszy kraj do życia z perspektywy emigrantki”

Kanada, która głównie kojarzy się z syropem klonowym, długimi zimami, dziką naturą, Anią z Zielonego Wzgórza, hokejem i łosiami; od lat utrzymuje się w światowej czołówce „krajów najlepszych do życia”. Drugi pod względem wielkości kraj świata o stosunkowo młodej historii, jest bardzo zróżnicowany i rozległy, a warunki życia diametralnie różnią się ze względów chociażby geograficznych. Emigracja nie jest dla każdego i nie zawsze bywa zaplanowana, ale każdy łapie się czasami na myśli, żeby „rzucić to wszystko, wyjechać i zacząć od nowa”, bo przecież zawsze dobrze, gdzie nas nie ma. Kaja Cyganik do Kanady wyjechała na dwa miesiące z plecakiem i gitarą, a do Polski wróciła po trzynastu latach z dwójką dzieci i sporym bagażem doświadczeń.

Jaka naprawdę jest Kanada? Gdzie i komu żyje się najlepiej? Czy po ulicach chodzą łosie i gdzie można spotkać Indianina? Kto jest prawdziwym Kanadyjczykiem i czym jest tożsamość kulturowa Kanady? O tym, ale i o absurdach codziennego życia, micie wielokulturowości, niezwykłym polskim patriotyzmie wśród emigrantów, a przede wszystkim  najpiękniejszych zakątkach Kanady będziecie mogli dowiedzieć się z osobistej opowieści emigrantki i obywatelki Kanady, która po latach jednak zdecydowała się wrócić na stałe do Polski.

Kaja Cyganik: dziennikarka, podróżniczka z cygańskim rysem umiłowania do włóczęgi, odporna na zmiany i przeprowadzki; czasami poetka, mama na pełnym etacie, absolwentka dziennikarstwa i komunikacji społecznej na UJ. Przez 13 lat mieszkała w Kanadzie (południowe Ontario) pracując w lokalnych mediach i polsko-kanadyjskim biurze podróży jako koordynator wycieczek grupowych po Ameryce Północnej i reszcie świata.

Piotr Wnuk „Animizm oraz ludowe zwyczaje i przesądy rdzennej ludności Laosu”

Piotr opowiem o swoich trzech wielomiesięcznych podróżach do Laosu. Podczas tych wojaży przemieszczał się lokalnym transportem (autobusy i pociągi), autostopem, motorem oraz rowerem. Wiele kilometrów przebył też piechotą.

Pokaże nam codzienne życie animistycznych społeczności zamieszkujących laotańskie wioski, w których maił okazję przebywać. Odpowie na pytanie: dlaczego nie można zapukać do czyjegoś domu? Wspomni, w jaki sposób szaman może odpędzić nadciągające nieszczęście. Nadmieni, jak smakują czerwone mrówki oraz wspomni o ich leczniczym zastosowaniu. Opowie też o wspaniałej laotańskiej kawie z płaskowyżu Bolaven.  

Scharakteryzuje plemiona Akha, zamieszkujące dystrykt Oudomxay oraz Sing, które żyje przy granicy z Chinami. Kobiety z tej grupy etnicznej cechują się różnorodnymi i wielobarwnymi strojami oraz efektownymi nakryciami głowy. Powie, na czym polega test jajka, gdy Akha chcą wybudować wioskę. Dowiemy się, jakie mają znaczenie bramy wraz z totemami, które znajdują się przy wjeździe i wyjeździe z wioski. Lokalne wierzenia i rytuały są ważną częścią codziennego życia tej społeczności.
Usłyszymy też o rdzennych mieszkańcach innych grup etnicznych zamieszkujących Laos oraz o ich animistycznych wierzeniach. Piotr zdradzi nam, skąd pochodzi nazwa kraju i od jakiego wywodzi się… warzywa. Pokaże, jak wytwarza się materiały tkane na krośnie. Powie także, z jakiej grupy etnicznej pochodzą kobiety, które stosują technikę batikową przy produkcji ubrań.  

Dowiemy się, jaki wpływ ma chińska ekspansja inwestycyjna na codzienne życie wioskowych społeczności. Jakie szanse i zagrożenia niesie za sobą budowa hydroelektrowni, które znajdują się na rzece Nam Ou (dopływ Mekongu przepływający przez prowincje Phongsaly i Luang Prabang).

Piotr Wnuk – pasjonat podróży przemierzający świat autostopem, lokalnym transportem, motorem, rowerem lub na piechotę. Do tej pory odwiedził 40 krajów (m.in. Laos, Birmę, Kambodżę, Wietnam, Tajlandię, Japonię, Iran, Liban, Maroko, Nową Zelandię, Norwegię, Bałkany). Szuka miejsc, w których można uzyskać wiedzę o kulturze odwiedzanego kraju oraz jego historii. Próbuje poznać i zrozumieć otaczający go świat.

film REEL ROCK 16 „Big Things to come”

reż.: Nick Rosen, Peter Mortimer; Najlepszy Film Krótkometrażowy na Festiwalu Górskim Lądek Zdrój

Świetnie wspinająca się Alex Johnson od 10 lat zmaga się z trudnym boulderowym wyzwaniem. Walka o przejście “The Swarm“ w Bishop, w Kalifornii toczy się równolegle do odkrywania przez Alex własnej tożsamości.

Magdalena Konik „Mieszkając z tuszeckimi góralami”

Poznamy (być może po raz drugi, bo Magda opowiadała o Gruzji na Bonawenturze) Magdę Konik, której największą pasją są… konie i Gruzja. Magda od kilku już lat mieszka w tym kraju. Funkcjonuje tam w ten sposób, że cały sezon letni spędza w Tuszetii, malowniczej górskiej krainie, gdzie organizuje rajdy konne i wycieczki. Prowadzi również bloga oraz tworzy projekt fotograficzny o zanikających tradycjach Tuszetii.

Magda latem mieszka w miejscowości Omalo (zimą w Tbilisi), do której z Tbilisi jedzie się ponad 8 godzin. Nie ma  tam nawet stacji benzynowej, a sezon kończy się 15 września kiedy dzieci idą do szkoły. Wówczas wioski pustoszeją, a górale schodzą na niziny przeczekać zimę. Magda oprowadzi nas po swojej wiosce, w której zna każdy kamień. Pokaże nam twierdzę w tak zwanej „górnej wsi” oraz miejsca, do których wciąż lokalne kobiety nie mają wstępu.

Magda opowie nam z jakim trudem wciąż pracuje na szacunek i zaufanie lokalnych górali. W końcu nie dość, że jest kobietą, to na dodatek Polką i jeszcze szefową –zatrudnia bowiem lokalnych pasterzy i hodowców koni w roli przewodników i kierowców dla swoich grup turystów.

Karolina Kania „Nowa Kaledonia – zostanie przy Francji czy wybije się na niepodległość?”

Wyruszmy wspólnie w podróż na Nową Kaledonię na Południowym Pacyfiku, gdzie dr Karolina Kania, podróżniczka i badaczka, od 2014 roku prowadzi etnograficzne badania terenowe. Nowa Kaledonia została skolonizowana przez Francuzów w drugiej połowie XIX wieku. Dziś wyspy archipelagu są miejscem, w którym melanezyjskie tradycje i zwyczaje Kanaków (ludności autochtonicznej) przenikają się z europejskim stylem życia. Karolina na Nowej Kaledonii spędziła ponad rok, mając możliwość życia w plemieniu i dzielenia codzienności z Kaledończykami, dzięki czemu poznała wyspiarskie życie od podszewki. Jak wygląda życie na wyspach archipelagu i czy Nowa Kaledonia ma szansę na oderwanie się od Francji?

O autorce:
Karolina Kania: etnolożka i antropolożka kultury, doktorat z antropologii polityki i turystyki obroniła w École des Hautes Études en Sciences Sociales w Paryżu. Od ponad dziesięciu lat pasjonuje się Francją i jej terytoriami zależnymi. Początkowo na wyspie Reunion, a następnie na Nowej Kaledonii prowadziła badania terenowe, które pozwoliły jej lepiej zrozumieć nie tylko lokalną kulturę, ale również relacje łączące mieszkańców wysp z Francją. Lubi zmiany, które pobudzają i inspirują ją do działania. Po powrocie z Nowej Kaledonii postanowiła zamieszkać w czeskiej Pradze, gdzie projektuje innowacje w czeskim start-upie. Prowadzi bloga www.ethnopassion.pl

Bilety na ten Blok (i wszystkie pozostałe też) kupisz >>> tutaj

Blok A
Piątek 31 marca 2023 18:30-22:30

otwarcie i film „Carpati Romanesti” (Polska, 12 min)
Karolina Ośka „Ściany Yosemite  – bigwall na El Capitanie”
film REEL ROCK 16 „Barefoot Charles”, (USA, 21 min)
Zdzich Rabenda „Jak zamieszkałem w jaskini na Teneryfie”
Wiktoria Kotwicka „Ameryka Południowa śladami Taty”

Opisy:

film „Carpati Romanesti”
Film o wyprawie rowerowej enduro w Karpaty Rumuńskie, która odbyła się w 2021 r. Mariusz Bryja i Andrzej Smereczyński zamierzają zjechać na rowerach z najwyższego szczytu Rumunii Moldoveanu (2544 m n.p.m.), który znajduje się w górach Fogarskich. Po drodze odwiedzają również góry Rodniańskie, gdzie chcą zdobyć dwa szczyty. W tym najwyższy w tym paśmie Pietrosul (2303 m n.p.m.).

Karolina Ośka „Ściany Yosemite  – bigwall na El Capitanie”

Karolina Ośka jedna z najbardziej utalentowanych wspinaczek, wytypowała na swoje wyzwania duże drogi wspinaczkowe w Parku Yosemite (USA). Team Czech-Ośka wspina się w stylu, który – zresztą według terminologii zaproponowanej przez Hubera – określa się mianem Team Free. Pozwala on zmieniać się na prowadzeniu i wystarczy, aby każdy wyciąg był poprowadzony czysto klasycznie przez jednego wspinacza z zespołu. Z jednej strony jest to ułatwienie, bo można wykorzystać mocne strony obu wspinaczy, a także nie grozi im sytuacja, że gdy jednemu z nich nie podejdzie jakiś wyciąg, to utkną w martwym punkcie. Z drugiej strony atakują oni swoje cele, nie mają rozpoznanej całości drogi i transportują cały sprzęt biwakowy, zapas żywności oraz wody, więc jest to prawdziwa i nieprzewidywalna przygoda. Przejście drogi wymagało totalnego zaangażowania, co dobrze podsumowuje cytat z notki Na FB: „Droga zapewniła nam tak zwane full big wall experience. Ciężkie wory, trudne holowania, wymagające asekuracyjnie wyciągi, na których bez młotka i haków byłoby straszno, przepiękne wspinanie, totalne zaangażowanie, walka i mnóstwo radości po każdym przewspinanym wyciągu”. Na El Capie to jest wspinanie!

film REEL ROCK 16 „Barefoot Charles”

reż. Josh Lowell/Senderfims; Wyróżnienie na Festiwalu Górskim Lądek – Zdrój

Mieszka w jaskini w lesie Fontainebleau pod Paryżem, śpiewa arie operowe, wspina się na bosaka… Kim jest Charles Albert – minimalista, przechodzący kosmicznie trudne boulderowe problemy?

zwiastun filmu

Zdzich Rabenda „Jak zamieszkałem w jaskini na Teneryfie”

Życie na obrzeżach systemu – jak zamieszkałem w jaskini na Wyspach Kanaryjskich
Świat, w którym żyjemy, oparty jest na transakcji kupna-sprzedaży. Dzięki zarabianiu pieniędzy podróżujemy, nabywamy nieruchomości, opłacamy rachunki, kupujemy pożywienie oraz liczne urządzenia czy usługi zwiększające nasz codzienny komfort i bezpieczeństwo. Czy możliwe jest prowadzenie dostatniego życia porzucając rolę konsumenta? Z jakimi trudnościami wiąże się „wypisanie” z systemu? Jak przetrwać bez pieniędzy nie obciążając naszymi kosztami życia reszty społeczeństwa? Na te i inne pytania spróbuje odpowiedzieć Zdzich Rabenda, który od kilku miesięcy żyje w jaskini na Teneryfie w archipelagu Wysp Kanaryjskich.

O autorze::
Zdzich Rabenda – zawodowy gawędziarz, przewodnik, miłośnik sportów ekstremalnych, gór i fotografii. Od wielu lat próbuje zrozumieć świat. Na co dzień łączy swoje zainteresowania wraz z wykształceniem antropologa i animatora kultury. Prowadzi na terenie całego kraju działalność edukacyjną pod szyldem TYŚ WIDZIOŁ, w ramach której realizuje prezentację oraz warsztaty o tematyce etnologiczno- podróżniczej adresowane dla dzieci i dorosłych.

Wiktoria Kotwicka „Ameryka Południowa śladami Taty”

Opowieści Wiktorii nie byłoby bez wyprawy niezwykłego duetu – jej taty Tadeusza i jego klaczy Kropki, którzy razem przemierzyli całą Amerykę Południową, ponad 10 500 km w latach 1995-1997. Rozpoczęli swoją podróż w południowej Argentynie, kiedy miała 11 miesięcy. Po ponad roku dotarli do Kolumbii, gdzie przyszło im się rozstać.

Niestety tata sam nie zdążył opowiedzieć córce o tej wyprawie – w 2007 roku umarł na raka. Kiedy skończyła studia, postanowiła odkryć nieco zapomnianą historię tego wyczynu. Zaczęła od czytania listów i dzienników ojca oraz porządkowania starych klisz. W styczniu 2019 roku ruszyła jego śladami – do dwóch kluczowych miejsc dla tej wyprawy. O tym będzie właśnie ta opowieść – o podróży do Argentyny i Kolumbii w poszukiwaniu świadków wyprawy Tadeusza Kotwickiego. Wiktoria dotarła do bezkresnej patagońskiej pampy i do bujnej kolumbijskiej selwy. W Argentynie odwiedziła stadninę koni, gdzie podróżnik kupił swoją czworonożną towarzyszkę. Poznała rodzinę szkockich imigrantów, zamieszkujących jeden z najrzadziej zaludnionych regionów świata. W Kolumbii przez cztery miesiące dzieliła codzienność z ludźmi, u których Kropka została na zasłużoną emeryturę. Nigdy nie przypuszczała, że po tylu latach historia podróży ojca będzie wciąż tak żywa.

Bilety na ten Blok (i pozostałe też) kupisz >>> tutaj

Znamy więcej szczegółów programu tegorocznej 11-stej odsłony Festiwalu Bonawentura.

Festiwal odbędzie się w dniach 31 marca do 2 kwietnia 2023 r. W tym roku został podzielony na 5 bloków (od A do E) dodatkowo w czwartek wieczorem (30 marca) został zaplanowany Prolog Festiwalu. Prolog został pomyślany w ten sposób, że podczas DKF-u Kinematograf w dniu poprzedzającym festiwal zostaną pokazane dwa filmy podróżnicze: włoski „Big North” i czeski „Connection”. Będą mogli je zobaczyć zarówno członkowie DKF Kinematograf jak i uczestnicy Bonawentury.
Dodatkowa zachęta do wzięcia udziału w czwartkowym prologu jest fakt że każdy uczestnik seansu który zakupi bilet w cenie 20 zł lub karnet na cały festiwal automatycznie stanie się członkiem DKF Kinematograf i otrzyma klubową kartę upoważniającą do bezpłatnego uczestnictwa we wszystkich czwartkowych seansach, aż do końca czerwca.

Przechodząc do szczegółów programowych. Organizatorzy w tym roku przewidzieli 10 pokazów podróżniczych biorących udział w plebiscycie publiczności i nagrodę za najlepszy pokaz Bonawentury 23.
Razem z naszymi prelegentami którymi będą m.in. : Magdalena Konik, Kaja Cyganik, Małgorzata Kluch, Zdzich Rabenda, Marcin Korzonek, Piotr Wnuk, Karolina Ośka, Małgorzata Lebda, Karolina Kania, Dagmara i Leszek Jurkowscy odwiedzimy w tym roku m.in.: Gruzje, Kanadę, Chiny, Chile, Laos, Nową Kaledonię i zachwycającą wyspę Sokotrę leżącą na Oceanie Indyjskim niedaleko wejścia do Zatoki Adeńskiej. Zamieszkamy w jaskini na Teneryfie oraz przebiegniemy wzdłuż Wisły. Będziemy wjeżdżać rowerem na szczyt wulkanu, podróżować konno i na wielbłądach. Będziemy pokonywać najtrudniejsze i najpiękniejsze drogi wspinaczkowe m.in. w Parku Yosemite.

Gośćmi specjalnymi w tym roku będą Barbara Prymakowska nazywana często najszybszą babcią świata oraz szeroko znany podróżnik i autor bestsellerowych książek reporterskich Tomasz Michniewicz.
Osiemdziesięcioletnia Barbara Prymakowska jest wielokrotną mistrzynią świata masters w biegach górskich. Ukończyła kilkadziesiąt maratonów oraz biegów górskich. Mimo swojego wieku jest osobą bardzo aktywną i łamie tym samym wszelkie stereotypy dotyczące seniorów. W 2016 roku przebiegła maraton w Chicago. Ponieważ wcześniej ukończyła takie biegi w Londynie, Berlinie, Tokio, Nowym Jorku i Bostonie, zaliczyła tym samym sześć najważniejszych maratonów świata, jako czwarta Polka zdobywając medal „World Marathon Majors”. Uprawia także biegi na rolkach i nartach, a w roku 2011 jako pierwsza Polka po 65. roku życia zdobyła Mount Blanc.

Tomek Michniewicz – podróżnik, dziennikarz, reportażysta i organizator wypraw. Autor sześciu bestsellerowych, nagradzanych reportaży książkowych, programu „Inny świat” w telewizji TTV i audycji w Trójce, Jedynce, Radiu Zet oraz współzałożyciel Radia 357. Jeden z najwyżej cenionych mówców motywacyjnych w Polsce. Laureat m.in. nagrody National Geographic „Traveler”, czterech statuetek na festiwalu sztuki mediów i podróży Mediatravel oraz nagrody Osobowość Roku. Członek jury Kolosów, najważniejszej nagrody podróżniczo-eksploratorskiej w Polsce oraz Wielkiego Konkursu Fotograficznego National Geographic. Z plecakiem przejechał 64 kraje, większość wielokrotnie. W podróży spędza często połowę roku. Promuje odpowiedzialne podróżowanie i świadomość ekologiczną.

Wielką atrakcją tegorocznej Bonawentury będą starannie wyselekcjonowane filmy górskie i eksploratorskie, nagradzane na wielu festiwalach.
Filmom będzie poświęcony specjalny blok filmowy D, który rozpocznie się w niedzielne przedpołudnie. Dodatkowo krótkie filmu zostaną włączone do wszystkich pozostałych bloków (A.B.C i E). W ten sposób podczas festiwalu zobaczymy aż 9-ieć tytułów:
House of the Gods, Śniła mi się połonina, Spectre, Carpatii Romanesti, Climbing Iran i 4 krótkie filmy ze sławnego cyklu Reel Rock 16.
Zwieńczeniem festiwalu będzie koncert muzyki fado w wykonaniu Portugalczyka Joao de Soussy w niedzielę wieczorem.

Przedsprzedaż biletów trwa! Bilety na poszczególne bloki programowe A do E można kupić >>> tutaj lub w informacji turystycznej w Starym Sączu, Rynek 5